ເວົ້າເຖິງການປະກວດ Miss World ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເປັນພາບຈຳຂອງແຟນນາງງາມ ແລະ ພວກເຮົາທຸກຄົນແມ່ນ ມຸງກຸດປະຈຳຕຳແໜ່ງອັນຊົງກຽດທີ່ມີຊື່ເອີ້ນແບບຫຼິ້ນໆວ່າ “ມົງຟ້າ”.
ໃນໂລກແຫ່ງການປະກວດນາງງາມ, ມຸງກຸດບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງເຄື່ອງປະດັບທີ່ງົດງາມເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນຄືສັນຍາລັກແຫ່ງກຽດສັກສີ, ຄວາມຫວັງ ແລະ ມໍລະດົກອັນຊົງພະລັງ ໂດຍສະເພາະ “ມົງຟ້າ” ຂອງ Miss World ທີ່ໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງວ່າ “ສັກສິດ ແລະ ເໜືອການເວລາ” ນັ້ນ, ຍິ່ງເຕັມໄປດ້ວຍເລື່ອງລາວ ແລະ ຄວາມໝາຍເລິກເຊິ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນອາດຍັງບໍ່ຮູ້.
ມື້ນີ້ The Crown Exclusive ຈະພາເຈາະເລິກ 10 ຂໍ້ເທັດຈິງສຸດພິເສດກ່ຽວກັບມຸງກຸດອັນຊົງຄ່ານີ້ ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ໝູ່ເພື່ອນທຸກຄົນອຶ້ງ!
ພາບຈາກ Forgotten Females : “Freedom”
1. ຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງທຳນຽມການສວມມຸງກຸດ: ຈາກການປະກວດຊຸດບິກີນີ ສູ່ມຸງກຸດອັນຊົງກຽດ
ການປະກວດ Miss World ທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນປັດຈຸບັນ ມີຈຸດເລີ່ມຕົ້ນທີ່ລຽບງ່າຍກວ່າທີ່ຫຼາຍຄົນຄິດ. ທຳອິດນັ້ນ ການປະກວດນີ້ຖືກຈັດຂຶ້ນໃນປີ 1951 ໃນຊື່ “Festival Bikini Contest” ເຊິ່ງເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການສະເຫຼີມສະຫຼອງ Festival of Britain.
ໃນໄລຍະທໍາອິດ, ຜູ້ຊະນະບໍ່ໄດ້ສວມມົງກຸດແຕ່ຢ່າງໃດ, ເຊັ່ນ: ເຄີສຕິນ ‘ກິກິ’ ຮາກອນສັນ ຜູ້ຊະນະຄົນທໍາອິດຈາກສະວີເດັນ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບໄຊຊະນະດ້ວຍການຢືນຢູ່ເທິງແທ່ນໂພດຽມພ້ອມຊໍ່ດອກໄມ້ ແລະ ສາຍສະພາຍຄືກັບນັກກີລາໂອລິມປິກ.
ທຳນຽມການສວມມົງກຸດໃຫ້ກັບຜູ້ຊະນະ Miss World ນັ້ນ ຫາກໍຈະເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນຢ່າງເປັນທາງການໃນປີ 1955. ການປ່ຽນແປງນີ້ມີຄວາມສຳຄັນຢ່າງຍິ່ງ ເພາະມັນສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງການປ່ຽນຜ່ານຈາກການປະກວດຊຸດບິກີນີທີ່ເນັ້ນຄວາມບັນເທີງ ແລະ ຂ້ອນຂ້າງບໍ່ເປັນທາງການ, ໄປສູ່ການເປັນ “Miss World” ທີ່ມີຄວາມເປັນທາງການ ແລະ ສະຫງ່າງາມຫຼາຍຂຶ້ນ.
ການນຳມົງກຸດມາໃຊ້ຈຶ່ງເປັນຈຸດປ່ຽນສຳຄັນທີ່ຊ່ວຍສ້າງເອກະລັກທີ່ຫຼູຫຼາ ແລະ ເປັນປະເພນີໃຫ້ກັບເວທີການປະກວດນີ້ ເຊິ່ງສອດຄ່ອງກັບສັກສີທີ່ຊື່ “Miss World” ຕ້ອງການຈະສື່ເຖິງ.
2. “ມົງຟ້າ” (The Blue Crown): ສັນຍາລັກເໜືອການເວລາທີ່ຍືນຍົງ
ມຸງກຸດ Miss World ເຊິ່ງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນຊື່ “ມົງຟ້າ” ທີ່ສື່ຕ່າງໆເອີ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກ, ເປັນເຄື່ອງປະດັບທີ່ມີຄວາມສຳຄັນຢ່າງຍິ່ງໃນປະຫວັດສາດຂອງ Miss World.
ມຸງກຸດນີ້ປາກົດຂຶ້ນຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1972 ແຕ່ມີການນໍາໃຊ້ພຽງປີດຽວ ກ່ອນທີ່ຈະມີການປ່ຽນແປງການອອກແບບເພີ່ມເຕີມຈົນເຖິງປີ 1978.
ແນວໃດກໍ່ຕາມ “ມົງຟ້າ” ໄດ້ຖືກນໍາມາໃຊ້ອີກຄັ້ງໃນປີ 1979 ໂດຍຜູ້ຄອງມຸງກຸດແມ່ນ Belinda Green ຈາກອອສເຕຣເລຍ ແລະ ຍັງຄົງເປັນສັນຍາລັກທີ່ຍືນຍົງ ແລະ ຄົງຢູ່ຂອງການປະກວດຕັ້ງແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ໂດຍໄດ້ປະດັບຢູ່ເທິງຫົວຂອງຜູ້ຄອງຕໍາແໜ່ງຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍຄົນ ລວມເຖິງ “ໂອປໍ” ສຸຊາດາ ຊ່ວງສີ Miss World 2025 ຄົນປັດຈຸບັນນໍາ.
ການທີ່ “ມົງຟ້າ” ຖືກນໍາມາໃຊ້ ແລະ ຄົງຢູ່ມາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕັ້ງແຕ່ປີ 1979 ຫຼັງຈາກທີ່ມຸງກຸດມີການປ່ຽນແປງເລື້ອຍໆກ່ອນໜ້ານັ້ນ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການຕັດສິນໃຈທາງຍຸດທະສາດທີ່ສຳຄັນຂອງອົງກອນ Miss World ໃນການສ້າງເອກະລັກຂອງແບຣນທີ່ສອດຄ່ອງ ແລະ ຈົດຈໍາໄດ້ງ່າຍ.
ຄວາມສອດຄ່ອງນີ້ໄດ້ຫຼໍ່ຫຼອມໃຫ້ເກີດຄວາມຮູ້ສຶກເຖິງການສືບທອດ ແລະ ຄຸນຄ່າເໜືອການເວລາ ດັ່ງທີ່ເຫັນໄດ້ຈາກຄວາມເຫັນຂອງສາທາລະນະຊົນໃນສື່ສັງຄົມອອນລາຍທີ່ຍົກຍ້ອງວ່າ ມຸງກຸດນີ້ “ສັກສິດ ແລະ ເໜືອການເວລາ” “ເປັນເອກະລັກ” ແລະ “ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງປ່ຽນແປງ”. ຄວາມຄົງທີ່ນີ້ເປັນປັດໄຈສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ມຸງກຸດນີ້ກາຍເປັນ “ສັນຍາລັກ” ທີ່ໂດດເດັ່ນ ແລະ ເປັນທີ່ຮັກ.
3. ສ້າງສັນໂດຍຊ່າງອັນຍະມະນີຫຼວງ: ຄວາມປານີດຈາກລາຊະສຳນັກ
“ມົງຟ້າ” ມີທີ່ມາອັນໂດດເດັ່ນ ໂດຍໄດ້ຮັບການສ້າງສັນຂຶ້ນເປັນພິເສດໂດຍ “ຊ່າງອັນຍະມະນີຫຼວງ” ໃນລອນດອນ.
ບັນທຶກທາງປະຫວັດສາດລະບຸວ່າ ຊ່າງອັນຍະມະນີຫຼວງເຫຼົ່ານີ້ຄື “ຊ່າງອັນຍະມະນີຫຼວງຂອງສົມເດັດພະຣາຊິນີ” ເຊິ່ງໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ສ້າງສັນມຸງກຸດນີ້ໃນປີ 1972 ໃນລັດຊະສະໄໝຂອງສົມເດັດພະຣາຊິນີນາດເອລິຊາເບດທີ 2.
ຕົວມຸງກຸດເອງເປັນຜົນງານທີ່ເປັ່ງປະກາຍລະຍິບລະຍັບຈາກການປະສົມປະສານຂອງວັດສະດຸອັນລໍ້າຄ່າ ປະກອບດ້ວຍ ໄພລິນ, ເທີຄວອຍສ໌, ເພັດ, ຄຳ, ຄຣິສຕັລ ແລະ ກຳມະຫຍີ່ ເຊິ່ງສະທ້ອນເຖິງງານສີມືອັນພິຖີພິຖັນ ແລະ ຄວາມງົດງາມແບບລາຊະວົງ.
ການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງຊັດເຈນກັບ “ຊ່າງອັນຍະມະນີຫຼວງ” ແລະ ການສ້າງສັນໃນລັດຊະສະໄໝຂອງສົມເດັດພະຣາຊິນີນາດເອລິຊາເບດທີ 2 ໄດ້ມອບລັດສະໝີແຫ່ງສັກສີ, ຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະ ຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ທາງປະຫວັດສາດທີ່ບໍ່ມີໃຜທຽບໄດ້ໃຫ້ກັບມຸງກຸດ Miss World.
ການເຊື່ອມໂຍງນີ້ຍົກລະດັບຄຸນຄ່າ ແລະ ການເປັນເອກະລັກຂອງມົງກຸດໃຫ້ເໜືອກວ່າມູນຄ່າທາງວັດຖຸ ໂດຍເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາຍທານແຫ່ງງານສີມືອັນປານີດ ແລະ ມໍລະດົກຂອງອັງກິດ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມຸງກຸດນີ້ແຕກຕ່າງຈາກມຸງກຸດການປະກວດອື່ນໆ.
4. ສັນຍາລັກແຫ່ງການລວມເປັນໜຶ່ງ: ຄວາມງາມທີ່ມາພ້ອມຈຸດມຸ່ງໝາຍ
ມຸງກຸດ Miss World ເປັນຫຼາຍກວ່າເຄື່ອງປະດັບທີ່ເປັ່ງປະກາຍ ແຕ່ເປັນສັນຍາລັກທີ່ຊົງພະລັງຂອງການລວມເປັນໜຶ່ງຂອງໂລກ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມດ້ານມະນຸດສະທຳ.
ການອອກແບບທີ່ຊັບຊ້ອນຂອງມຸງກຸດມີໂຄງສ້າງຮູບເພັດຫົກຫຼ່ຽມອັນໂດດເດັ່ນລ້ອມຮອບຖານ ເຊິ່ງຕັ້ງໃຈໃຫ້ເປັນສັນຍາລັກຂອງ ທະວີບຕ່າງໆທົ່ວໂລກ ທີ່ລວມຕົວເຂົ້າກັນເພື່ອວັດຖຸປະສົງທາງສັງຄົມ.
ການອອກແບບນີ້ສະທ້ອນໂດຍກົງເຖິງປັດຊະຍາຫຼັກຂອງການປະກວດ ນັ້ນຄື “Beauty With a Purpose” (ງາມຢ່າງມີຄຸນຄ່າ) ເຊິ່ງເປັນຄຳຂວັນທີ່ນໍາມາໃຊ້ໃນປີ 1912.
ນອກຈາກນີ້, ໄພລິນສີຟ້າອັນໂດດເດັ່ນທີ່ປະດັບຢູ່ເທິງມົງກຸດຍັງເປັນສັນຍາລັກຂອງ ສັນຕິພາບ, ຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ຄວາມຈົງຮັກພັກດີ ເຊິ່ງເພີ່ມຄວາມໝາຍທີ່ເລິກເຊິ່ງຍິ່ງຂຶ້ນໃຫ້ກັບຄວາມງົດງາມທີ່ເຫັນໄດ້.
ການປະສານອົງປະກອບທາງສັນຍາລັກທີ່ເລິກເຊິ່ງ (ທະວີບທັງຫົກ, “Beauty With a Purpose”, ໄພລິນສີຟ້າ) ເຂົ້າກັບການອອກແບບມຸງກຸດໂດຍກົງ, ສະທ້ອນເຖິງຄວາມພະຍາຍາມຢ່າງມີສະຕິ ແລະ ທາງຍຸດທະສາດຂອງອົງກອນ Miss World ໃນການປັບປ່ຽນເລື່ອງລາວຂອງການປະກວດ.
ການປ່ຽນແປງນີ້, ໂດຍສະເພາະກັບການນຳ “ມົງຟ້າ” ແລະ ຄຳຂວັນ “Beauty With a Purpose” ມາໃຊ້ໃນປີ 1972, ມີຈຸດປະສົງເພື່ອປ່ຽນງານອີເວັ້ນຈາກການປະກວດຄວາມງາມທຳມະດາໆ ໃຫ້ກາຍເປັນເວທີສຳລັບການສ້າງຜົນກະທົບທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມສາມັກຄີຂອງໂລກ ໂດຍສະເພາະເພື່ອຕອບສະໜອງຕໍ່ຄຳວິພາກວິຈານ ເຊັ່ນ: ການປະທ້ວງຂອງກຸ່ມແມ່ຍິງໃນຊຸມປີ 1970.
ດ້ວຍເຫດນີ້, ມຸງກຸດຈຶ່ງກາຍເປັນຕົວແທນທີ່ຈັບຕ້ອງໄດ້ ແລະ ຄົງຢູ່ຂອງພາລະກິດທີ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃໝ່ນີ້.
5. ຫົວໃຈເພື່ອການກຸສົນ: ແສງສະຫວ່າງແຫ່ງຄວາມຫວັງ
ຄວາມສຳຄັນທີ່ແທ້ຈິງຂອງມຸງກຸດ Miss World ຂະຫຍາຍໄປໄກກວ່າມູນຄ່າທາງວັດຖຸ ໂດຍເຮັດໜ້າທີ່ເປັນສັນຍາລັກ ແລະ ເຄື່ອງມືອັນຊົງພະລັງສຳລັບການລະດົມທຶນເພື່ອການກຸສົນ. ການປາກົດຕົວຂອງມຸງກຸດໃນງານຕ່າງໆ ຊ່ວຍລະດົມເງິນຈຳນວນຫຼາຍໄດ້.
ຈູເລຍ ມໍລີ ປະທານອົງກອນ Miss World ໄດ້ຢືນຢັນວ່າ ເງິນທັງໝົດທີ່ລະດົມໄດ້ຈາກການເຊື່ອມໂຍງກັບມົງກຸດ ຈະຖືກມອບໃຫ້ກັບເດັກນ້ອຍໂດຍກົງ ໂດຍບໍ່ມີການຫັກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃດໆ. ສິ່ງນີ້ເນັ້ນຢໍ້າເຖິງບົດບາດສຳຄັນຂອງມຸງກຸດໃນຖານະສັນຍາລັກອັນຊົງພະລັງຂອງຄວາມພະຍາຍາມດ້ານມະນຸດສະທຳ ແລະ ເປັນເຫດຜົນແຫ່ງການດຳລົງຢູ່ທີ່ມີ “ຄວາມອົບອຸ່ນ, ໜ້າປະທັບໃຈ ແລະ ພິເສດ”.
ບົດບາດທີ່ກະຕືລືລົ້ນ ແລະ ກົງໄປກົງມາຂອງມຸງກຸດໃນການລະດົມທຶນເພື່ອການກຸສົນ, ໂດຍສະເພາະການທີ່ເງິນທຶນຈະຖືກນຳໄປຊ່ວຍເຫຼືອເດັກນ້ອຍໂດຍບໍ່ມີການຫັກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃດໆ, ໄດ້ປ່ຽນມຸງກຸດຈາກສັນຍາລັກແຫ່ງຄວາມສຳເລັດທີ່ຢູ່ຊື່ໆ ໃຫ້ກາຍເປັນເຄື່ອງມືທີ່ນຳໃຊ້ໄດ້ຈິງ ແລະ ມີພົນລະວັດເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງສັງຄົມ.
ການນໍາໃຊ້ທາງປະຕິບັດຂອງສັນຍາລັກນີ້ຊ່ວຍເສີມສ້າງແນວຄິດ “Beauty With a Purpose” ຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ໂດຍໃຫ້ຜົນກະທົບທີ່ຈັບຕ້ອງໄດ້ ແລະ ວັດແທກໄດ້ເຊິ່ງຂະຫຍາຍໄປໄກກວ່າເວທີການປະກວດ, ເຮັດໃຫ້ມຸງກຸດນີ້ແຕກຕ່າງຈາກມຸງກຸດອື່ນໆ ທີ່ເປັນພຽງເຄື່ອງປະດັບເພື່ອພິທີການເທົ່ານັ້ນ.
6. ມູນຄ່າທີ່ໜ້າອຶ້ງໃນປີ 2025 ແລະ ລາຍລະອຽດທີ່ແພວພາວ
ມຸງກຸດ Miss World ປີ 2025 ເຊິ່ງ “ໂອປໍ” ສຸຊາດາ ຊ່ວງສີ ໄດ້ສວມໃສ່ນັ້ນ ຖືເປັນຜົນງານຊິ້ນເອກຂອງງານສີມືຮ່ວມສະໄໝ ແລະ ມີມູນຄ່າມະຫາສານ.
ມຸງກຸດນີ້ຖືກສ້າງສັນຂຶ້ນຢ່າງພິຖີພິຖັນດ້ວຍ ເພັດ ເຖິງ 1,770 ເມັດ ລວມນໍ້າໜັກເພັດທັງໝົດ 175.49 ກະຣັດ ແລະ ປະດັບເທິງ ຄຳຂາວ 18 ກະຣັດ ອັນຫຼູຫຼາ.
ມຸງກຸດນີ້ມີມູນຄ່າປະມານ 750,000 ໂດລາສະຫະລັດ ເຊິ່ງເປັນຈຳນວນເງິນທີ່ສູງຫຼາຍ, ຢືນຢັນສະຖານະຂອງມົງກຸດນີ້ໃນຖານະໜຶ່ງໃນມົງກຸດທີ່ມີມູນຄ່າສູງທີ່ສຸດໃນໂລກຂອງການປະກວດ. ມູນຄ່າທີ່ສູງ ແລະ ແນ່ນອນ ພ້ອມດ້ວຍລາຍລະອຽດວັດສະດຸທີ່ສະເພາະເຈາະຈົງ (ເພັດ 1,770 ເມັດ, 175.49 ກະຣັດ, ຄຳຂາວ 18 ກະຣັດ) ສໍາລັບມົງກຸດປີ 2025, ເນັ້ນຢໍ້າເຖິງສະຖານະຂອງມຸງກຸດໃນຖານະຊັບສິນຫຼູຫຼາຊັ້ນນໍາ.
7. ການເດີນທາງ ແລະ ການເບິ່ງແຍງເປັນພິເສດ: ເລື່ອງລາວເບື້ອງຫຼັງມຸງກຸດ
ດ້ວຍມູນຄ່າມະຫາສານ, ໂຄງສ້າງທີ່ລະອຽດອ່ອນ ແລະ ຄວາມສຳຄັນທາງສັນຍາລັກ, “ມົງຟ້າ” ຈຶ່ງຕ້ອງການການເບິ່ງແຍງ ແລະ ການຈັດການທີ່ພິເສດເປັນຢ່າງຍິ່ງ.
ມຸງກຸດນີ້ຈະເດີນທາງໄປທຸກທີ່ພ້ອມກັບທີມ Miss World ໃນ ກະເປົ໋າພິເສດ ທີ່ຈັດກຽມໄວ້ໂດຍສະເພາະ ແລະ ຈະຢູ່ກັບ ຜູ້ເບິ່ງແຍງສະເໝີ ໃນທຸກຖ້ຽວບິນ.
ການຈັດການດ້ານໂລຈິສຕິກທີ່ພິຖີພິຖັນນີ້ ບາງຄັ້ງນໍາໄປສູ່ບັນຫາເລັກນ້ອຍທີ່ສະໜາມບິນ ເຊິ່ງເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາຄວາມປອດໄພບາງຄັ້ງສົງໄສວ່າເປັນການຂົນສົ່ງ “ເຄື່ອງລາຊະກະກຸທະພັນ” ຫຼື ເຄື່ອງຂອງລາຊະວົງ. ສິ່ງນີ້ເນັ້ນຢໍ້າເຖິງສະຖານະຂອງມຸງກຸດທີ່ຖືກເບິ່ງວ່າເປັນຂອງສູງ ແລະ ມີຄ່າ.
ການດໍາເນີນການທີ່ຊັບຊ້ອນ ແລະ ການເບິ່ງແຍງຢ່າງພິຖີພິຖັນໃນການຂົນສົ່ງ ແລະ ປົກປ້ອງມົງກຸດ (ເຊັ່ນ: ກະເປົ໋າພິເສດ, ຜູ້ເບິ່ງແຍງເດີນທາງໄປນຳ, ບັນຫາຢູ່ສະໜາມບິນ) ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຊັດເຈນເຖິງມູນຄ່າທີ່ບໍ່ທໍາມະດາ ແລະ ສະຖານະທີ່ເປັນເອກະລັກຂອງມຸງກຸດໃນຖານະວັດຖຸບູຮານທີ່ລະອຽດອ່ອນ ແລະ ຕ້ອງມີການຮັກສາຄວາມປອດໄພສູງ.
8. ມໍລະດົກທີ່ສົ່ງຕໍ່ ບໍ່ແມ່ນສົມບັດສ່ວນຕົວ: ເຫດຜົນທີ່ຜູ້ຊະນະບໍ່ສາມາດເກັບມຸງກຸດໄວ້
ລັກສະນະສະເພາະທີ່ໂດດເດັ່ນຂອງມຸງກຸດ Miss World ຄື ມັນບໍ່ເຄີຍຖືກມອບໃຫ້ຜູ້ຊະນະຢ່າງຖາວອນ.
ແຕກຕ່າງຈາກລາງວັນການປະກວດອື່ນໆ, “ມົງຟ້າ” ທີ່ເປັນເອກະລັກນີ້ ຖືກເກັບຮັກສາໂດຍອົງກອນ Miss World ເພື່ອສົ່ງຕໍ່ໃຫ້ກັບຜູ້ຊະນະຄົນຕໍ່ໄປ.
ນະໂຍບາຍນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ພາລະກິດຂອງມຸງກຸດດຳເນີນໄປຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ຄົງໄວ້ເຊິ່ງມໍລະດົກທີ່ຍືນຍົງ ເຊິ່ງເປັນສັນຍາລັກວ່າຄວາມສຳຄັນຂອງມົງກຸດນັ້ນຢູ່ເໜືອການຄອງຕໍາແໜ່ງພຽງຄັ້ງດຽວ.
ຜູ້ຊະນະມັກຈະໄດ້ຮັບມຸງກຸດໃຫ້ຢືມຕະຫຼອດໄລຍະເວລາທີ່ຄອງຕໍາແໜ່ງ ແລະ ອາດຈະໄດ້ຮັບ ມົງກຸດຈຳລອງຂະໜາດນ້ອຍ ເປັນຂອງທີ່ລະນຶກສ່ວນຕົວ.
ນະໂຍບາຍທີ່ອົງກອນ Miss World ຍັງຄົງເປັນເຈົ້າຂອງ ແລະ ໃຫ້ຢືມມຸງກຸດ, ຕອກຢໍ້າແນວຄິດພື້ນຖານທີ່ວ່າມຸງກຸດເປັນຕົວແທນຂອງ ສະຖາບັນ ແລະ ພາລະກິດ “Beauty With a Purpose” ທີ່ກຳລັງດຳເນີນຢູ່ ຫຼາຍກວ່າທີ່ຈະເປັນພຽງຂັນລາງວັນສ່ວນຕົວສຳລັບຄວາມສຳເລັດຂອງບຸກຄົນ.
ສິ່ງນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ໝັ້ນໃຈໄດ້ເຖິງຄວາມຕໍ່ເນື່ອງທາງປະຫວັດສາດ, ພະລັງໃນທາງສັນຍາລັກ ແລະ ເອກະລັກຂອງແບຣນຂອງມຸງກຸດຈະຖືກຮັກສາໄວ້ຂ້າມຮຸ່ນຂອງຜູ້ຄອງຕໍາແໜ່ງ ເຊິ່ງຕອກຢໍ້າສະຖານະຂອງມຸງກຸດໃນຖານະສັນຍາລັກທີ່ຍືນຍົງ.
9. ວິວັດທະນາການຂອງຄວາມສະຫງ່າງາມ: ພາບລວມຂອງການອອກແບບໃນອະດີດ
ເຖິງແມ່ນວ່າ “ມົງຟ້າ” ຈະກາຍເປັນສັນຍາລັກທີ່ແຍກບໍ່ອອກຈາກການປະກວດ Miss World, ແຕ່ປະຫວັດສາດຂອງການປະກວດຊໍ້າພັດເຕັມໄປດ້ວຍການປ່ຽນແປງຂອງມຸງກຸດທີ່ໜ້າປະຫຼາດໃຈ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ການສວມມຸງກຸດຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1955 ຈົນເຖິງປີ 1978 ການອອກແບບມຸງກຸດໄດ້ມີການປ່ຽນແປງເຖິງ 11 ຄັ້ງ ເຊິ່ງລວມເຖິງການອອກແບບທີ່ນຳໃຊ້ພຽງໄລຍະສັ້ນ ເຊັ່ນ: ມຸງກຸດທີ່ສວມໂດຍ ມາຈໍຣີ ວໍເລສ (1973) ແລະ ເຮເລນ ມໍແກນ (1974).
ນອກນັ້ນ, ຍັງມີມຸງກຸດທີ່ຄອງສະຖິຕິການນຳໃຊ້ຍາວນານທີ່ສຸດ ໂດຍປະດັບຢູ່ເທິງຫົວຂອງຜູ້ຊະນະເຖິງ 9 ປີຕິດຕໍ່ກັນ (1961-1969) ເຊິ່ງຜູ້ທີ່ສວມເປັນຄົນທໍາອິດຄື ໂຣສແມຣີ ແຟຣງແລນ.
ການອອກແບບທີ່ໂດດເດັ່ນເປັນພິເສດອີກອັນໜຶ່ງຈາກປີ 1970 ເຊິ່ງສວມໂດຍ ເຈນນິເຟີ ໂຮສເທນ ໄດ້ຮັບສາຍາວ່າ “ມຸງກຸດໂຕຕະຫຼົກ” ຫຼື “ມົງກຸດຄົນໂງ່” ເນື່ອງຈາກຮູບລັກສະນະທີ່ແປກຕາ.
ວິວັດທະນາການຂອງມຸງກຸດ Miss World (ປີ 1975 – ປັດຈູບັ)
| ລຳດັບມຸງກຸດ/ຊື້ເອີ້ນ | ປີທີ່ນຳໃຊ້ | ລັກສະນະເດັ່ນ/ສາຍາ | ຜູ້ສວມຄົນທຳອິດ (ຖ້າມີ) | ຈຳນວນຜູ້ຊະນະທີ່ສວມ |
| ມຸງກຸດທຳອິດ | 1955-1957 | ໃຊ້ພຽງ 3 ຄັ້ງ | ຄາເມນ ຊູຊານາ ດູມ (ເວເນຊູເອລາ) | 3 |
| ມຸງກຸດທີ 2 | 1958 | ໃຊ້ພຽງຄັ້ງດຽວ | ເພເນໂລພີ ແອນ ໂຄເລນ (ອາຟຣິກາໃຕ້) | 1 |
| ມຸງກຸດທີ 3 ແລະ 4 | 1959-1960 | ໃຊ້ພຽງຄັ້ງດຽວໃນແຕ່ລະປີ | – | 1 (ແຕ່ລະອັນ) |
| ມຸງກຸດທີ 5 | 1961-1969 | ໃຊ້ງານຍາວນານທີ່ສຸດ (9 ປີຕິດຕໍ່ກັນ) | ໂຣສແມຣີ ແຟຣງແລນ (ສະຫະລາຊະອານາຈັກ) | 9 |
| ມຸງກຸດທີ 6 | 1970 | “ມຸງກຸດຕົວຕະຫຼົກ” / “ມຸງກຸດຄົນໂງ່” | ເຈນນິເຟີ ໂຮສເທນ (ເກຣນາດາ) | 1 |
| ມຸງກຸດທີ 7 | 1972 | ໃຊ້ພຽງປີດຽວ (ກັບມາໃຊ້ອີກຄັ້ງໃນພາຍຫຼັງ) | ເບລິນດາ ກຣີນ | 1 |
| ມຸງກຸດທີ 8 | 1973 | ໃຊ້ພຽງໄລຍະສັ້ນ | ມາຈໍຣີ ວໍເລຊ | 1 |
| ມຸງກຸດທີ 9 | 1974 | ໃຊ້ພຽງປີດຽວ | ເຮເລນ ມໍແກນ | 1 |
| ມຸງກຸດທີ 10 | 1976-1978 | ສວມໂດຍຜູ້ຊະນະ 3 ຄົນ | ຊິນດີ້ ເບຣກສະເປຍ (ຈາເມກາ) | 3 |
| ມຸງກຸດທີ 11 (“ມົງຟ້າ”) | 1979-ປັດຈຸບັນ | ການອອກແບບໃນປີ 1972 ທີ່ນຳກັບມາໃຊ້ໃໝ່, ສັນຍາລັກທີ່ຄົງຢູ່ | ຈີນາ ສະເວນສັນ (ອອສເຕຣເລຍ) | ຕໍ່ເນື່ອງ |
10. ໄລຍະເວລາແຫ່ງປະຫວັດສາດ: ຜູ້ສວມມຸງກຸດຄົນຫຼ້າສຸດ
“ມົງຟ້າ” ອັນເປັນເອກະລັກນີ້ໄດ້ປະດັບຢູ່ເທິງຫົວຂອງ “ໂອປໍ” ສຸຊາດາ ຊ່ວງສີ ຈາກປະເທດໄທ ເຊິ່ງສ້າງປະຫວັດສາດດ້ວຍການເປັນຕົວແທນຈາກປະເທດໄທຄົນທໍາອິດທີ່ຄວ້າມຸງກຸດ Miss World ໄດ້ສຳເລັດ.
ໄຊຊະນະຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງລາວເກີດຂຶ້ນໃນຮອບຊີງຊະນະເລີດ Miss World ຄັ້ງທີ 72 ທີ່ເມືອງໄຮເດຣາບາດ ລັດເຕລັງການາ ປະເທດອິນເດຍ ເມື່ອຄືນວັນທີ 31 ພຶດສະພາ 2025.
ໄຊຊະນະຄັ້ງນີ້ຖືເປັນຈຸດປ່ຽນສຳຄັນສຳລັບປະເທດໄທ ເນື່ອງຈາກໂອປໍເປັນແມ່ຍິງໄທຄົນທໍາອິດທີ່ປະສົບຄວາມສຳເລັດນີ້ໃນຮອບ 57 ປີ ນັບຕັ້ງແຕ່ປະເທດໄທສົ່ງຕົວແທນເຂົ້າຮ່ວມການປະກວດຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1968.
ລາວໄດ້ຮັບມຸງກຸດຈາກ ຄຣິສຕີນາ ປິສໂຄວາ Miss World 2024 ຈາກສາທາລະນະລັດເຊັກ ເຊິ່ງເປັນພາບທີ່ສະທ້ອນເຖິງມໍລະດົກທີ່ສົ່ງຕໍ່ກັນຢ່າງສະຫງ່າງາມ.
ການສວມມຸງກຸດໃຫ້ກັບ “ໂອປໍ” ສຸຊາດາ ຊ່ວງສີ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນໄຊຊະນະສ່ວນຕົວຂອງລາວເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ທີ່ສຳຄັນກວ່ານັ້ນຄືເປັນໝຸດໝາຍສຳຄັນລະດັບຊາດສຳລັບປະເທດໄທ.
ການເນັ້ນຢໍ້າເຖິງການເປັນຜູ້ຊະນະ “ຄົນໄທຄົນທໍາອິດ” ຫຼັງຈາກ 57 ປີຂອງການເຂົ້າຮ່ວມ, ຕອກຢໍ້າບົດບາດອັນຊົງພະລັງຂອງມຸງກຸດໃນຖານະສັນຍາລັກຂອງຄວາມພາກພູມໃຈໃນຊາດ, ຄວາມສຳເລັດ ແລະ ການໄດ້ຮັບການຍອມຮັບໃນລະດັບໂລກ ເຊິ່ງເຊື່ອມໂຍງເວທີການປະກວດລະດັບນານາຊາດເຂົ້າກັບຄວາມປາຖະໜາຂອງຄົນໃນທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ເປັນການສະເຫຼີມສະຫຼອງໄຊຊະນະທີ່ລໍຄອຍມາ.
ຫ້ວງເວລາທີ່ ຄຣິສຕີນາ ປິສໂຄວາ ສົ່ງຕໍ່ມຸງກຸດ, ຍັງເປັນພາບທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມຕໍ່ເນື່ອງທາງດ້ານມໍລະດົກຂອງມຸງກຸດ ແລະ ການຖ່າຍທອດພະລັງທາງສັນຍາລັກຂອງມັນ.
